adidas Gazelle

Gazelle

Model adidas Gazelle pojawił się po raz pierwszy w latach 60-tych, kiedy to pomagał sprinterom w osiąganiu rekordów olimpijskich. Przeskocz do przodu do dzisiaj, a współczesna sylwetka ma urzekający wygląd vintage, który nie powstał przypadkowo.

W 1960 roku adidas Rom pojawił się na stopach najszybszej kobiety na świecie, Wilmy Rudolph, która wróciła z Olimpiady w Rzymie jako pierwsza amerykańska zawodniczka w historii, która zdobyła trzy złote medale. Model Rom miał kilka ciekawych rozwiązań estetycznych, takich jak struktura plastra miodu na podeszwie, która tworzyła efekt falowania, oraz zamszowa osłona palców, które były prekursorem nowoczesnej Gazeli. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio w tajemnicy wypuszczono nowy model adidas Olympiade, który miał dodatkową zakładkę na pięcie i był uwielbiany przez niemiecką drużynę sprinterską.

But, który ostatecznie stał się znany jako adidas Gazelle, powoli zaczynał nabierać kształtów.

W 1966 roku wypuszczono pierwszy model Gazelle, którego design był podobny do olimpijskich butów sprinterskich: zamszowa cholewka w dwóch różnych wersjach barwionych na różne kolory, przeszyta nakładka w przedniej części stopy, która łączyła klatkę na sznurowadła z palcami, a następnie rozchodziła się w kształt litery "T", trzy białe paski w środkowej ćwiartce, wyraźna podeszwa środkowa i wypustka na pięcie. Każdy z dwóch kolorów, w jakich zostały wydane, wskazywał na inne przeznaczenie. Wersja czerwona była przeznaczona do użytku na zewnątrz i miała twardą, przezroczystą podeszwę z gumy z wgłębionym, falistym wzorem, który został zaczerpnięty z projektu "Olympiade". W wersji niebieskiej zastosowano nowatorską technologię air-bubble w podeszwie, która zmiękcza krok, dzięki czemu lepiej nadaje się do użytku w pomieszczeniach. W modelu adidas Gazelle wykorzystano zamsz kangurzy, który nadał niebieskim i czerwonym kolorom oryginału niesamowitą żywość, zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi modelami z barwionej skóry. Obie wersje mają też kilka wspólnych cech, takich jak wsparcie łuku, amortyzowana strefa kostki i profilowany język. Trzy białe paski adidas zostały ułożone w zygzakowaty wzór, co stanowiło nową zmianę w stosunku do oryginalnego projektu.

Gdy Gazelle zyskiwały na popularności w latach 70. i 80. adidas wypróbowywał różne rodzaje podeszwy, a także dodał amortyzację pięty i poliuretanowy język. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku amerykański pływak Mark Spitz podczas ceremonii wręczenia jednego z siedmiu złotych medali podniósł swoje Gazelle do tłumu. Zapoczątkowało to dyskusję na temat lokowania produktu w sporcie, a jednocześnie przyczyniło się do wzrostu popularności butów.

W miarę upływu czasu nacisk na buty stopniowo odchodził od sportu na rzecz rekreacji i stylu życia. Jednak dopiero w latach osiemdziesiątych i na początku dziewięćdziesiątych, kiedy linia została ozdobiona większą gamą kolorów, but stał się pełnoprawnym obuwiem lifestylowym i zyskał miano kultowego. Jednym z miejsc, gdzie naprawdę się przyjęły, była Wielka Brytania, gdzie zostały zaadoptowane przez ludzi z różnych środowisk, w tym brytyjskich kibiców piłki nożnej i zespoły rockowe, takie jak Oasis i Blur, które miały decydujący wpływ na kulturę w latach 90.

W 1993 roku Kate Moss, młoda, piękna supermodelka, siedziała skrzyżowana na kanapie, swobodnie obgryzając koniec kciuka. Miała na sobie czarne spodnie, czarny top na ramiączkach i bordowe Gazele. Nonszalancka poza Moss i Gazele stanowią dwa centralne punkty zdjęcia, które zostało wykonane przez Denzila McNeelance'a podczas sesji próbnej. Jeśli Gazele potrzebowały jakiegokolwiek potwierdzenia ich kulturowego znaczenia, to było to właśnie to ikoniczne zdjęcie.

Nawiązując do oryginalnej energii lat 90-tych, reedycja z 2016 roku została oparta na sylwetce z 1991 roku, z tą samą sześciokątną podeszwą, kolorami i materiałami. W kampanii wykorzystano kolaż, niedokończoną, wyskrobaną przeróbkę oryginalnego zdjęcia Mossa z 1993 roku, stworzoną przez artystę cyfrowego Douga Abrahama. Wznowienia zostały przyjęte jako stylowy element odzieży ulicznej i były nawet noszone przez Jamesa Bonda jako buty do ćwiczeń, co podkreśla ich ogromne znaczenie międzykulturowe.

Model adidas Gazelle rozpoczął swoje życie na stopach sprinterów w latach sześćdziesiątych, a następnie stał się butem wyczynowym do użytku wewnętrznego, który zapewniał szybkość i zwinność. W latach siedemdziesiątych celebrował go złoty medal olimpijski w pływaniu, a w latach osiemdziesiątych był noszony na hałaśliwych tarasach brytyjskich boisk piłkarskich. W latach dziewięćdziesiątych wspierał energię i kulturę Blur, Oasis i Kate Moss, a w latach 2010-tych, dzięki popularnej reedycji, swobodnie wślizgnął się do kultury streetwearowej. Płynność tych zmian zawdzięcza czystemu, sportowemu wyglądowi w stylu vintage oraz zastosowaniu wysokiej jakości zamszu. Inspiracja zwierzęciem, od którego wzięła nazwę, sprawiła, że wdzięk, piękno i atletyzm Gazeli sprawiły, że do dziś jest ona nieprzemijającym fenomenem.