Pegasus

Innowacyjny projektant

W latach 70. firma Nike zyskała renomę producenta wysokiej jakości obuwia sportowego, zwłaszcza dla biegaczy. Duża część sukcesu marki wynikała z innowacyjności jej współzałożyciela, Billa Bowermana, którego zaangażowanie pomogło drużynie lekkoatletycznej Uniwersytetu Oregonu osiągnąć pozycję jednej z najlepszych w ciągu 24 lat, kiedy pełnił funkcję głównego trenera. Odejście ze stanowiska w 1972 roku pozwoliło mu poświęcić więcej czasu na projektowanie obuwia. W kolejnych latach Bowerman wykorzystał swoje bogate doświadczenie trenerskie do stworzenia doskonałych butów treningowych, takich jak Cortez, Waffle Racer i LD-1000, przygotowując grunt pod jedną z najlepszych serii butów do biegania wszech czasów — Nike Pegasus.

Niszowe hobby

Przed 1960 r. bieganie rekreacyjne było w Stanach Zjednoczonych zajęciem niszowym, dlatego obuwie sportowe było projektowane głównie z myślą o profesjonalnych sportowcach. Jednak na początku lat 60. Bowerman zabrał wyjątkową drużynę sztafetową 4x1 mila z Oregonu na wycieczkę do Nowej Zelandii, która zmieniła jego, a ostatecznie także jego kraju, podejście do joggingu. W tamtym czasie Amerykanie nazywali tę aktywność „roadwork” (trening drogowy) i uważali ją za część rutynowego treningu sportowców i nic więcej, ale charyzmatyczny nowozelandzki trener sportowy Arthur Lydiard zaczął zmieniać to postrzeganie w swoim kraju i wkrótce pomógł Bowermanowi zrobić to samo.

Rewolucyjny trener

Lydiard był przyszłościowo myślącym sportowcem, który początkowo kształcił się jako szewc, zanim skupił się na bieganiu. Chcąc poprawić swoją kondycję fizyczną, Lydiard założył klub Owairaka Harriers, a później został trenerem lokalnego amatorskiego klubu sportowego w Auckland. Pod jego kierownictwem klub lekkoatletyczny Owairaka stał się światową potęgą w biegach długodystansowych, wychowując takie talenty jak mistrzowie olimpijscy Murray Halberg i Peter Snell. Ich sukces był częściowo zasługą rewolucyjnych programów treningowych Lydiarda, w szczególności jego nacisku na fazę podstawową zwiększającą wytrzymałość oraz zasady periodyzacji, która do dziś jest stosowana przez wielu trenerów i sportowców najwyższego poziomu. Chociaż Lydiard zarezerwował tak wyczerpujący trening dla światowej klasy gwiazd sportu z Nowej Zelandii, osobom pragnącym poprawić wydolność sercowo-naczyniową i ogólny stan zdrowia zalecał codzienne bieganie na długich dystansach. Reputacja Lydiarda była tak duża, że ludzie go słuchali, a do 1962 roku termin „jogging” wszedł do publicznego słownika Nowej Zelandii.

Potężna demonstracja

Mniej więcej w tym czasie do kraju przybył Bowerman, który wkrótce dowiedział się od Lydiarda o pozytywnych skutkach regularnego biegania w stałym tempie, a jeden moment w szczególności pokazał mu, co można dzięki temu osiągnąć. Pewnego dnia dołączył do członka Auckland Jogger's Club o imieniu Andy Steedman, aby pobiegać, ale wkrótce okazało się, że mimo iż był o dwadzieścia lat młodszy, z trudem nadążał za nim. Jeszcze bardziej zaskakujący był fakt, że przed tym, jak stał się zapalonym biegaczem, Steedman przeżył wiele zawałów serca. Ta dobitna demonstracja przekonała Bowermana, że po powrocie do domu powinien promować tę aktywność, i od razu zabrał się do pracy, pisząc krótką broszurę wprowadzającą zatytułowaną „A Jogger’s Manual” (Podręcznik biegacza). Następnie nawiązał współpracę ze znanym kardiologiem z Oregonu, W. E. Harrisem, aby w 1966 roku stworzyć bardziej kompleksowy przewodnik po joggingu. Ich książka odniosła ogromny sukces, więc rok później para wydała kontynuację zatytułowaną „Jogging: A Physical Fitness Program For All Ages” (Jogging: program ćwiczeń fizycznych dla wszystkich grup wiekowych), która miała zawierać „zatwierdzony medycznie program”, który „zmniejsza obwód talii, poprawia wygląd i pomaga przedłużyć życie”.

Rewolucja sportowa

Książki Bowermana i Harrisa sprzedały się w ponad milionowym nakładzie, wywołując modę na bieganie, która ogarnęła cały kraj. W rezultacie, kiedy Bowerman został trenerem amerykańskiej drużyny lekkoatletycznej na igrzyska olimpijskie w Monachium w 1972 roku, znacznie więcej osób zainteresowało się biegami długodystansowymi. Zostały one nagrodzone niesamowitym zwycięstwem Franka Shortera w maratonie, który stał się pierwszym Amerykaninem, który zdobył złoty medal w tej konkurencji od 1908 roku. Ten wynik i inne, w tym cztery bezprecedensowe zwycięstwa z rzędu w prestiżowym maratonie w Fukuoce w latach 1971-1974, zainspirowały biegaczy w kraju, a miliony ludzi podjęły jogging jako hobby. Niektórzy nawet zmobilizowali się do podjęcia próby maratonu jako amatorzy, a liczba osób biorących udział w historycznym maratonie w Bostonie gwałtownie wzrosła, a jednocześnie zainaugurowano maratony w Nowym Jorku i Chicago.

Dwóch młodych projektantów

Ten ogromny boom na jogging przyniósł ogromne korzyści firmie Nike, ponieważ każdy biegacz potrzebował odpowiedniego obuwia. Jednak zamiast wysokowydajnych butów sportowych większość z nich chciała po prostu niezawodnych butów do biegania w dobrej cenie. Aby sprostać temu zapotrzebowaniu, firma Nike powierzyła to zadanie młodemu projektantowi obuwia Markowi Parkerowi, a nadzór nad projektem powierzono Bruce'owi Kilgore'owi. W tym czasie Kilgore pracował nad modelem Air Force 1, dzięki któremu ostatecznie przeszedł do historii jako jeden z najbardziej wpływowych projektantów marki. Tymczasem Parker został dyrektorem generalnym Nike w 2006 roku. W tamtym czasie obaj byli jednak stosunkowo niedoświadczonymi projektantami, którzy chcieli wyrobić sobie markę, i właśnie to osiągnęli dzięki butom do biegania Pegasus.

Unikalna podeszwa Air-Wedge

Parker postanowił zapewnić codziennym biegaczom poczucie swobody i prędkości w przystępnych cenowo butach, które zapewniałyby długotrwałe wsparcie. Pracując w dziale badań i rozwoju Nike w New Hampshire, miał dostęp do najnowszych technologii marki i postanowił wyposażyć swój model w jak najwięcej z nich, nie podnosząc zbytnio ceny. Zainspirował się pierwszym butem do biegania Nike z poduszką powietrzną, Tailwind z 1979 roku, ale zamiast używać poduszki powietrznej na całej długości, Parker umieścił w pięcie mniejszą, pierwszą w swoim rodzaju poduszkę Air-Wedge. W tamtym czasie badania wykazały, że około 75% biegaczy uderzało piętą, więc dodając poduszkę powietrzną tylko do pięty, mógł osiągnąć optymalną amortyzację i ochronę przed uderzeniami dla większości osób, zapewniając to, co Nike opisało jako „trwałą amortyzację, której nie można znaleźć w żadnym innym bucie”. W rzeczywistości projektanci byli tak pewni trwałości Air-Wedge, że reklamowali go jako „wytrzymujący ponad 10 000 mil”.

Wygodna i zapewniająca wsparcie podeszwa

Oprócz tej wyjątkowej poduszki, podeszwa miała też inne fajne cechy, jak na przykład podeszwa środkowa Tomilite na całej długości, która była miękka i amortyzowała wstrząsy dzięki lekkiej piance EVA, na której stopa mogła się swobodnie poruszać. Pod nią była podeszwa zewnętrzna „Centre-of-Pressure” z solidnej gumy, z przyczepnym wzorem bieżnika Waffle Bowermana, który tworzył grube, wytrzymałe wypustki na całej powierzchni. Te rozmieszczone na obwodzie podeszwy tworzyły nieco wklęsły efekt, który pomagał stabilizować stopę podczas każdego kroku, rzekomo zwiększając „całkowitą amortyzację o 10%”, podczas gdy delikatne rozszerzenie w okolicy pięty tworzyło jeszcze solidniejszą podstawę. W połączeniu z wkładką Lite, wykonaną z miękkiego, lekkiego materiału i ukształtowaną tak, aby zapewnić doskonałe wsparcie łuku stopy, sprawiało to, że podeszwa była niezwykle wygodna podczas biegania.

Wygodna cholewka

Oprócz wysokowydajnej podeszwy, buty Parkera charakteryzowały się również wyjątkową technologią zastosowaną w cholewce. Nierozciągliwy nylon stanowił mocną, ale oddychającą warstwę podstawową, a wytrzymałe nakładki z zamszu zapewniały strukturę przedniej części stopy, pięty i sznurowania. W przedniej części buta, w naturalnym punkcie przegubu pierwszej kości śródstopia, wycięto nacięcia zwiększające elastyczność, a przedłużona pięta z PVC zapewniała optymalną stabilność i wsparcie w tylnej części stopy. To solidne wsparcie pięty w połączeniu z zakrzywioną konstrukcją buta i naprzemiennymi oczkami systemu sznurowania o zmiennej szerokości zapewniało idealne dopasowanie do stopy. Ponadto, dzięki konstrukcji typu „mokasynowego”, buty były lekkie, elastyczne i bardzo wygodne, a dodatkowym atutem była miękka, zapobiegająca powstawaniu pęcherzy cholewka.

Buty do biegania dla każdego

Po zakończeniu procesu projektowania Parker uzyskał wszechstronne buty do biegania, które oferowały atrakcyjne połączenie wsparcia, stabilności, elastyczności i lekkiej amortyzacji. Chociaż nie były one najlepsze w żadnej dziedzinie, były świetne pod każdym względem, a ich niedroga konstrukcja oznaczała, że były również dostępne w przystępnej cenie. Ucieleśniając ideały słynnego powiedzenia Billa Bowermana „Jeśli masz ciało, jesteś sportowcem”, jego wszechstronna wydajność sprawiała, że był idealny dla początkujących i okazjonalnych biegaczy, ale także pozwalała mu dopasować się do rotacji bardziej doświadczonych biegaczy jako niezawodny but treningowy do codziennych biegów.

Symboliczna nazwa

Teraz sylwetka Parkera potrzebowała tylko nazwy. Wczesne propozycje obejmowały Air Wedge Trainer, ale zostały one zapomniane, gdy ktoś zasugerował jedno słowo, które wydawało się symbolizować wszystko, co dotyczyło zarówno buta, jak i marki: Pegasus. Nie tylko nawiązywała ona do eleganckiego skrzydlatego ogiera z mitologii greckiej, a tym samym reprezentowała wspaniałą swobodę ruchu i miękką amortyzację Air, ale także nawiązywała do pochodzenia nazwy Nike, która została zaczerpnięta od greckiej bogini zwycięstwa. W ten sposób powstał model Nike Pegasus.

Niedrogie buty

Kiedy model Pegasus pojawił się na rynku w 1983 roku, firma Nike chciała podkreślić dwie rzeczy: amortyzację Air-Wedge i przystępną cenę. Materiały promocyjne podkreślały badania marki nad wytrzymałością i trwałością podeszwy Air, stwierdzając, że zachowuje ona swoje właściwości amortyzujące przez ponad 500 mil, podczas gdy technicy laboratoryjni rzekomo „poddali się” po zaobserwowaniu, że wytrzymuje ona ponad „6 000 000 uderzeń”. Marka ogłosiła: „Nigdy tak wielu nie będzie posiadać tak wiele za tak niewiele” – nawiązując do niesamowitej technologii, którą właściciele modelu Pegasus otrzymali za tak rozsądną cenę.

Stworzenie linii Pegasus

Sprytny marketing Nike pomógł spopularyzować model Pegasus w pierwszym roku jego istnienia, ale to praktyczne właściwości buta sprawiły, że stał się on podstawowym elementem wyposażenia społeczności biegaczy. Joggerzy i biegacze na wszystkich poziomach zaawansowania byli zachwyceni jego praktycznym designem i dostępnością, więc Nike ustanowiło Pegasus jako stałą linię skupioną na niezawodnej funkcjonalności i codziennej użyteczności. W ciągu następnej dekady pojawiły się nowe wersje, takie jak wytrzymały model ACG z 1988 roku, którego nazwa „All Conditions Gear” pojawiła się rok przed oficjalnym wprowadzeniem na rynek submarki Nike ACG skupiającej się na odzieży outdoorowej, oraz Pegasus Racer z 1991 roku – uproszczona wersja przeznaczona do biegania. Podstawowy model pozostał niezawodny i spójny, z niewielkimi zmianami, takimi jak podwojenie poduszki powietrznej w pięcie w 1987 roku, po czym model ten stał się znany jako Air Pegasus, oraz zwiększenie spadku wysokości między piętą a palcami w 1989 roku. Takie stopniowe ulepszenia były preferowane w stosunku do nagłych, przełomowych zmian, a wiele osób stało się zagorzałymi fanami serii Pegasus, ponieważ każdy nowy model był niezawodnie znany ze swojej zdolności do wygodnego pokonywania setek kilometrów w różnym tempie.

Kontrowersyjna zmiana

W momencie 10. rocznicy powstania model Pegasus, znany obecnie w społeczności biegaczy pod pieszczotliwą nazwą „The Peg”, był najlepiej sprzedającym się butem do biegania marki Nike, z wynikiem ponad 17 milionów sprzedanych par, ale sytuacja miała się wkrótce zmienić, ponieważ marka zaczęła odchodzić od tego, co zapewniło jej tak niezwykły sukces. Nike zaczęło wprowadzać większe zmiany, dodając elementy takie jak elastanowa wkładka i wzmacniając cholewkę. Jednak najbardziej kontrowersyjna zmiana nastąpiła w 1996 roku, kiedy to w pięcie umieszczono widoczną poduszkę powietrzną. Chociaż nawiązywało to do bardzo popularnej serii Air Max, fani Pegasus uznali, że projektanci zbytnio skupili się na wyglądzie kosztem wydajności, a ten popularny model butów do biegania zaczął tracić swój urok.

Przełomowy moment

W związku ze spadkiem sprzedaży zespół projektantów Nike zebrał się, aby omówić sposoby ożywienia słabnącej serii. Zrobili to podczas spokojnego biegu, ale ujawniło to głębokość ich problemu, ponieważ zdali sobie sprawę, że nikt z nich nie nosił butów Pegasus. Buty wyraźnie straciły swój pierwotny cel, więc postanowiono, że zostaną wycofane z produkcji do czasu, aż będzie można ponownie oddać sprawiedliwość ich podstawowym wartościom. W 1998 roku produkcja modelu Pegasus została wstrzymana po raz pierwszy od 15 lat, pozostawiając społeczność biegaczy w niepewności, czy kiedykolwiek powróci.

Ożywienie modelu Pegasus

Aby ożywić model Pegasus, firma Nike zwróciła się do projektanta obuwia Seana McDowella, który właśnie stworzył przełomowy model Air Max Plus. McDowell, zapalony biegacz i wielki fan modelu Pegasus, był idealną osobą do tego zadania. Wraz z menedżerem ds. obuwia w Nike Running, Timem Slingsbym, i projektantką produktów Emily Dennison, postanowił ponownie skupić się na potrzebach codziennych biegaczy, przywracając funkcjonalność modelu Pegasus. Jego wykwalifikowany zespół cierpliwie przeanalizował, co poszło nie tak, rozmawiając bezpośrednio z biegaczami, aby dowiedzieć się, czego dokładnie potrzebują, a następnie wykorzystał te informacje do przebudowy buta od podstaw. Pierwszą rzeczą, jaką zrobili, było usunięcie widocznej poduszki Air i zaprojektowanie nowego rodzaju podeszwy z wbudowaną poduszką Air na całej długości, aby uzyskać lżejszą sylwetkę, oraz otoczenie jej miękką pianką Phylon dla jeszcze większego komfortu. Cholewka została wyposażona w ulepszoną siateczkę o większej oddychalności, a warstwowe panele i solidna środkowa część buta zapewniają doskonałą trwałość. Model Pegasus wkroczył również na nową ścieżkę estetyczną, a jego błyszczące metaliczne odcienie i eleganckie, minimalistyczne logo Swoosh nadają mu stylowy, retro-futurystyczny wygląd.

Niesamowity powrót do formy

Buty McDowella z 2000 roku stanowiły triumfalny powrót do korzeni Peg. Wprowadzone na rynek jako część nowej serii innowacyjnego obuwia sportowego Bowerman, stworzonej dla uhonorowania zmarłego, wielkiego projektanta, zostały szybko wykupione zarówno przez fanów starej szkoły, jak i zainteresowanych nowicjuszy, co stanowiło niesamowity powrót do formy. Podobnie jak oryginalny model Pegasus, ten model zapoczątkował popularną linię butów do biegania, a wiele elementów projektu McDowella powtarzało się w kolejnych modelach z pierwszej dekady XXI wieku. Szczególną popularnością cieszyła się dynamiczna nakładka na śródstopie, której kanciaste kształty stawały się coraz bardziej wyraziste z każdą kolejną wersją. Niektóre modele z połowy pierwszej dekady XXI wieku były szczególnie przyciągające wzrok i zainspirowały powstanie sneakersów lifestyle'owych, takich jak P-6000 z 2019 roku. Tymczasem model Air Pegasus 2005 został później przywrócony jako stylowe obuwie codzienne, a podobny model Air Pegasus Wave oparty na tej samej sylwetce, zaspokajał trend lat 20. na buty do biegania z siateczką z ery Y2K.

Rozszerzenie serii

Opierając się na tym odnowionym sukcesie, Nike rozszerzyło linię, wprowadzając na rynek model Pegasus Trail w 2003 roku i dostosowując podstawowy model do kobiecej stopy w 2004 roku. Podczas gdy dedykowane buty damskie stały się stałym elementem serii od 2006 roku, model Trail pozostawał w wersji 1 przez wiele lat, aż do 2019 roku, kiedy to wprowadzono na rynek model Pegasus 36 Trail. Okazał się on niezwykle popularny dzięki wygodnemu dopasowaniu, lekkości i przewiewnej konstrukcji, co sprawiło, że był to fantastyczny but do przejścia z drogi na szlak i ugruntowało pozycję serii Pegasus Trail jako popularnej opcji wśród modeli terenowych Nike.

Najnowocześniejsze technologie

Pegasus, który ponownie stał się niezawodnym faworytem biegaczy na całym świecie, nadal ewoluował. Nike regularnie wyposażało nowe modele w najnowsze technologie, ale zawsze dbało o równowagę między funkcjami, aby zachować dostępność bez uszczerbku dla wszechstronnej wydajności. W 2010 roku model Pegasus 27 jako pierwszy w tej linii został wyposażony w sprężystą technologię Zoom Air, co zapewniło bardziej responsywne uczucie pod stopą, które zostało przeniesione do kolejnych modeli. W międzyczasie rozwój materiałów cholewki przyniósł znaczną poprawę modelu Pegasus dzięki wprowadzeniu nowych rodzajów specjalnie zaprojektowanej siateczki, która pozwoliła projektantom stworzyć lżejsze, bardziej oddychające buty, które lepiej dopasowują się do stopy. Dzięki temu model Pegasus stał się coraz bardziej popularny jako but treningowy dla profesjonalnych sportowców, którzy podążali śladami wcześniejszych biegaczy długodystansowych, takich jak Joan Benoit Samuelson.

Niezwykła kariera biegacza

Samuelson, maratonistka przełamująca bariery, często polegała na modelu Pegasus podczas treningów, ponieważ pomógł jej on zbudować niezwykłą karierę, w której znalazły się między innymi złoty medal olimpijski oraz pamiętne zwycięstwa w maratonach w Chicago i Bostonie. Od tego czasu chwaliła model Pegasus za jego innowacyjność i funkcjonalność, podkreślając, że „przemyślane i przemyślane” ulepszenia Nike przemawiają do „oddanych, doświadczonych biegaczy” i nazywając go swoim „ulubionym butem”, gdy nie była pewna, czy uda jej się „pokonać dystans”. Chociaż Samuelson startowała zawodowo w latach 80. i na początku lat 90., kontynuowała bieganie w późniejszym wieku, osiągając najlepszy wynik w maratonie w swojej kategorii wiekowej (55-59 lat) podczas imprezy w Bostonie w 2013 roku i pokazując, że model Pegasus może wspierać biegaczy na każdym etapie życia.

Legendarni sportowcy

Podczas gdy Samuelson udowadniała, że wiek to tylko liczba, współcześni sportowcy pokazywali korzyści płynące z treningu w butach Pegasus, odnosząc zwycięstwa w różnych dyscyplinach. Kenijski biegacz Geoffrey Kamworor był fanem tych butów i w połowie pierwszej dekady XXI wieku zdobył złote medale w mistrzostwach świata w biegach przełajowych, mistrzostwach świata w półmaratonie oraz maratonie nowojorskim. W tym samym czasie legendarny brytyjski biegacz Mo Farah startował w biegach na 5000 m i 10 000 m, zdobywając złote medale olimpijskie w obu konkurencjach podczas igrzysk w Londynie w 2012 roku i w Rio w 2016 roku. Około 2013 roku Farah zaczął przygotowywać się do debiutu w maratonie, a buty Pegasus stały się stałym elementem jego treningów. Świadoma jego sympatii do tych niezawodnych butów treningowych, firma Nike zatrudniła Faraha w 2014 roku jako konsultanta przy tworzeniu kolejnej wersji modelu: Pegasus 31. Dzięki jego wskazówkom marka zaprojektowała lżejsze buty, które nadal zapewniały doskonałe wsparcie i były tak samo wszechstronne jak poprzednio. Dopasowanie przypominające skarpetę, miękkość i responsywność oraz ochronna, przyczepna podeszwa zewnętrzna spełniały pierwotny cel modelu, jakim było stworzenie buta dla wszystkich, od początkujących do weteranów, a jego szybka konstrukcja oznaczała, że biegacze mogli go używać nawet w dniu zawodów.

Skromny but

Wkład Faraha był bardzo pomocny, a firma Nike uhonorowała go specjalną edycją modelu Zoom Pegasus 34 w 2017 roku, ozdabiając go logo Union Jack Swooshes i spersonalizowaną złotą naszywką na języku przedstawiającą jego charakterystyczną pozę „Mobot”. W tym czasie pojawił się on w filmach promocyjnych modelu Pegasus, mówiąc: „Zawsze byłem prostym facetem. Noszę Nike Pegasus”. Po tej odzie do skromnego, ale zapewniającego wsparcie projektu pojawiły się słowa „Pegasus był dla mnie dobry” – skromne stwierdzenie, które miało niesamowitą moc i przyniosło serii jeszcze więcej fanów wśród społeczności biegaczy.

Popularna edycja

W tym czasie świat obuwia do biegania zmienił się diametralnie wraz z pojawieniem się tak zwanych „super butów”. Rewolucyjny model Vaporfly firmy Nike był pierwszym, który łączył ultra responsywną piankę ZoomX z płytką podeszwy środkowej z włókna węglowego, tworząc nowy rodzaj butów treningowych, które poprawiały zwrot energii i zmniejszały zmęczenie na długich dystansach, pozwalając sportowcom biegać szybciej przez dłuższy czas. Podczas gdy Vaporfly i jego następcy byli wyjątkowymi butami wyścigowymi, Pegasus nadal wyróżniał się podczas treningów, a 35. edycja stała się jedną z najbardziej cenionych w historii linii po premierze w 2018 roku. Stworzony w oparciu o 47 000 mil testów, był pierwszym modelem zawierającym pełnowymiarową podeszwę Zoom Air, która została starannie ukształtowana tak, aby dopasować się do konturów stopy, umieszczoną w wysokiej jakości piance Cushlon dla maksymalnego komfortu. Konstrukcja cholewki z siateczki poprawiała oddychalność, linki Flywire poprawiały stabilność, a wywinięty kołnierz chronił ścięgno Achillesa, natomiast w wersji damskiej pianka podeszwy środkowej została specjalnie dostosowana do potrzeb biegaczek – coś, czego nie było w żadnym poprzednim modelu Pegasus.

Dynamiczne dzieło sztuki

Sukces modelu Air Zoom Pegasus 35 udowodnił, że ta istniejąca od dziesięcioleci sylwetka nie tylko przetrwała, ale wręcz rozkwitła obok swoich super butowych odpowiedników, sprzedając się w ciągu zaledwie jednego roku w 12 milionach par. Opierając się na tym sukcesie, Nike poszerzyło swoją ofertę sneakersów Pegasus przeznaczonych do codziennego użytku o retro wersje klasycznych modeli, w tym oryginalny model z 1983 roku i edycję z 1989 roku. Firma nadal rozwijała również elementy technologiczne serii Pegasus, przechodząc od pianki Cushlon do bardziej responsywnej pianki React w 37. edycji z 2020 roku. Następnie, w 2022 roku, prestiżowy szwajcarski artysta Fabian Oefner uhonorował tę linię rzeźbą stworzoną przy użyciu niedawno wydanego modelu Pegasus 39. W ramach szerszej serii rozkładającej przedmioty codziennego użytku w celu wzmocnienia ich znaczenia i funkcji, Oefner zamknął but w żywicy, a następnie pociął go na mniejsze części i ułożył je na nowo, tworząc dynamiczną pracę artystyczną przedstawiającą bogate dziedzictwo Nike Pegasus.

Imponujący kamień milowy

Oszałamiająca rzeźba Oefnera pojawiła się w samą porę na 40. rocznicę powstania modelu Pegasus, którą Nike świętowało przez cały 2023 rok, wprowadzając na rynek różne edycje specjalne, a także nowy model Pegasus 40. Najnowsza wersja zawierała niektóre z najbardziej zaawansowanych technologii marki, łącząc piankę React z podwójnymi poduszkami Zoom Air, zapewniającymi doskonałe wrażenia podczas biegania, amortyzację, stabilność i zwrot energii. Nowa cholewka została wyposażona w pasek w środkowej części stopy, który poprawiał stabilność, a elastyczna podeszwa zewnętrzna zawierała przyczepne wypustki, które nadal zachowały niektóre elementy oryginalnego projektu Waffle. Był to fantastyczny dodatek do serii, ale sytuacja modelu Pegasus miała się wkrótce zmienić, ponieważ Nike Running całkowicie zreorganizowało swoją ofertę butów do biegania po twardych nawierzchniach.

Przyszłość Nike Running

W 2024 roku, kiedy dane z aplikacji do biegania Strava ujawniły, że Pegasus jest najczęściej noszonym butem treningowym wśród 135 milionów użytkowników na całym świecie, Nike umocniło swoją pozycję w dziale biegowym marki, czyniąc ten model podstawowym elementem nowej serii obuwia do biegania po twardych nawierzchniach. Obok modeli Vomero i Structure, Pegasus był jedną z trzech klasycznych serii reprezentujących przyszłość Nike Running, z których każda miała swoje specyficzne przeznaczenie, ale wszystkie były poświęcone najbardziej fundamentalnemu elementowi każdego buta sportowego: amortyzacji. Model Pegasus został zaprojektowany z myślą o maksymalnej responsywności, zapewniając całodzienny zwrot energii dzięki technologiom podeszwy środkowej, które różnią się pod względem zaawansowania w zależności od wymaganego poziomu wsparcia. Dzięki temu seria pozostała wierna swoim korzeniom, służąc biegaczom na każdym poziomie zaawansowania. Model „Icon” został zaprojektowany z myślą o początkujących i amatorach. Charakteryzuje się lekką, oddychającą cholewką z siateczki oraz podeszwą środkową łączącą responsywną piankę ReactX i podwójne jednostki Zoom Air. Średniozaawansowani sportowcy otrzymali model Plus, którego energetyzująca podeszwa środkowa wykonana jest z pianki ZoomX na całej długości, aby ułatwić codzienne bieganie, a cholewka Flyknit zapewnia komfort w górnej części buta. Natomiast dla najbardziej zaawansowanych i elitarnych biegaczy model Premium został wyposażony w technologie o wysokiej wydajności, w tym piankę ReactX i ZoomX oraz poduszkę Zoom Air na całej długości, zapewniającą niesamowite wrażenie responsywności i prędkości.

Występ gwiazdy

Ta nowa, potężna seria butów do biegania zyskała wczesne poparcie w czerwcu 2024 r., kiedy wpływowy amerykański raper Snoop Dogg założył model Pegasus 41 podczas udziału w biegu na 200 m podczas kwalifikacji do drużyny olimpijskiej na stadionie Hayward Field w Eugene w stanie Oregon — tym samym kultowym miejscu, w którym kilkadziesiąt lat wcześniej Bowerman opracował i przetestował swoje buty do biegania. Biegając w patriotycznej kolorystyce wzorowanej na amerykańskiej fladze, 52-letni Snoop pokazał, jak bardzo buty Pegasus 41 mogą wspierać i reagować na potrzeby amatorskich biegaczy, osiągając przyzwoity czas 34,44 sekundy.

Rekomendacje sportowców

Chociaż rekomendacja Snoop Dogga była korzystna dla wizerunku modelu Pegasus 41, potrzebował on wsparcia profesjonalnych sportowców, które wkrótce uzyskał, pojawiając się w kolekcji stworzonej na cześć wielkiego kenijskiego maratończyka Eliuda Kipchoge. Elegancka biała i jasnobrązowa cholewka została ozdobiona honorowymi detalami, takimi jak podpis sportowca, a kolor Dragon Red na podeszwie nawiązywał do glinianej ziemi torów, po których Kipchoge biegał podczas obozu treningowego w Kaptagat w Kenii. W czerwcu 2025 roku rodaczka Kipchoge, Faith Kipyegon, otrzymała własny zestaw butów do biegania zawierający specjalne edycje wszystkich trzech modeli Pegasus. Premiera miała miejsce przed jej próbą zostania pierwszą kobietą, która pokonała barierę 4 minut na milę w ramach projektu Nike Breaking4 i odzwierciedlała fakt, że używała butów Pegasus podczas swojego starannie opracowanego programu treningowego. Kolekcja została ozdobiona gamą odcieni różu i fioletu oraz intrygującymi akcentami, które opowiadały historię jej niezwykłych osiągnięć, zarówno jako biegaczki bijącej rekordy świata, jak i kochającej matki.

Nieodzowny element garderoby biegaczy na całym świecie

Buty Nike Pegasus przeszły niesamowitą drogę od momentu powstania na początku lat 80. Początkowo były to buty do biegania o wszechstronnym zastosowaniu, które szybko stały się nieodzownym elementem krajobrazu sportowego, a następnie przeżyły trudny okres przed nadejściem nowego tysiąclecia. Jednak po powrocie do swoich korzeni jako niezawodne buty treningowe dla każdego biegacza, tak zwane „konie robocze ze skrzydłami” ugruntowały swoją pozycję jako jedna z największych marek w historii odzieży sportowej i są nawet znane jako ulubione buty współzałożyciela Nike, Phila Knighta. Dzięki wyjątkowemu połączeniu komfortu, trwałości i responsywności, model Pegasus sprawia, że wszystko, od krótkiego joggingu po wymagający maraton, staje się przyjemnością, więc nie dziwi fakt, że pozostaje on ulubionym modelem milionów biegaczy na całym świecie.